Het raadsel rond het Egyptische legerbataljon dat in de jaren tachtig in de Libische woestijn verdween, blijft historici en archeologen fascineren. Ondanks talrijke zoekacties is er nog geen sluitend bewijs gevonden dat het lot van deze soldaten verklaart. Dr. Olaf Kaeper, een Egyptoloog, uit scepsis over theorieën die de verdwijning toeschrijven aan zandstormen. Hij merkt op dat historische verslagen suggereren dat zandstormen, hoewel formidabel, historisch gezien niet hebben geleid tot dergelijke catastrofale verliezen van volledige militaire eenheden.
Het verdwijnen van naar schatting 50.000 soldaten blijft een onderwerp van aanzienlijke discussie. Sommige academici suggereren dat het bataljon werd vernietigd door Libische strijdkrachten onder koning Ptolemaeus XIII. Deze theorie is gebaseerd op inscripties die zijn gevonden in tempelstructuren, waarin een veldslag wordt beschreven waarbij Egyptische troepen werden overweldigd. Deze inscripties dateren echter van ruim vóór de jaren tachtig, wat deze theorie hoogst onwaarschijnlijk maakt.
Een door Harvard University gefinancierde expeditie in 1983 zocht zes maanden lang de grens tussen Egypte en Libië af, maar leverde geen substantieel bewijs op dat het bataljon met de regio verbond. Later, in 2000, meldden olie-explorers de ontdekking van artefacten die mogelijk dateren uit de periode van het vermiste leger, maar deze vondsten werden niet verder onderzocht. Op 18 augustus 2025 blijft het verdwijnen van dit Egyptische legerbataljon een van de meest verontrustende onopgeloste raadsels uit de geschiedenis.
Verder onderzoek naar de oude geschiedenis onthult een vergelijkbaar, zij het veel ouder, mysterie: het verdwijnen van een Perzisch leger van 50.000 man in de Egyptische woestijn rond 524 v.Chr., zoals beschreven door de Griekse historicus Herodotus. Professor Olaf Kaper, een Egyptoloog aan de Universiteit Leiden, heeft voorgesteld dat dit oude leger niet verloren ging door een zandstorm, zoals Herodotus suggereerde, maar werd verslagen door een Egyptische rebellenleider, Petubastis III. Kapers theorie, gebaseerd op ontcijferde tempelinscripties, suggereert dat de Perzische koning Darius I deze nederlaag later toedekte door deze toe te schrijven aan natuurlijke oorzaken.
Dit oude evenement benadrukt hoe historische verhalen kunnen worden gevormd en hoe definitieve antwoorden zelfs doorgewinterde onderzoekers kunnen ontgaan. De uitdagingen waarmee historische expedities, zoals de expeditie van Harvard University in 1983, te maken kregen, onderstrepen de immense moeilijkheden bij het ontdekken van het verleden in uitgestrekte woestijnomgevingen. Het gebrek aan sluitend bewijs uit die zoektocht, evenals de onbenutte sporen van olie-explorers in 2000, illustreert de vaak gefragmenteerde aard van historische ontdekkingen. Deze inspanningen, hoewel ze geen onmiddellijke antwoorden opleverden, dragen bij aan de voortdurende zoektocht naar begrip en herinneren ons eraan dat sommige historische vragen generaties lang kunnen blijven bestaan.