Bordeaux Üniversitesi ve Michigan Üniversitesi'nden araştırmacılar tarafından Science Advances dergisinde yayımlanan yeni bir çalışma, Neanderthal beslenme alışkanlıklarına dair geleneksel görüşleri sorguluyor. Araştırma, Neanderthal kalıntılarında gözlemlenen yüksek azot-15 izotop seviyelerinin, yalnızca aşırı et tüketimiyle değil, aynı zamanda sinek larvaları (kurtçuklar) tüketimiyle de açıklanabileceğini öne sürüyor. Daha önceki anlayışa göre, bu yüksek azot seviyeleri Neanderthal'lerin aslanlar ve kurtlar gibi "hiper-karnivor" olduklarını gösteriyordu. Ancak bu durum, protein zehirlenmesi riskini de beraberinde getiriyordu. Purdue Üniversitesi'nden biyolojik antropolog Melanie Beasley ve ekibi, çürüyen etlerdeki kurtçukların, etin kendisinden çok daha yüksek oranda azot-15 içerdiğini gösterdi. Bu bulgu, yüksek azot seviyelerinin kaynağının sadece et değil, aynı zamanda bu kurtçuklar olabileceğini düşündürüyor. Kurtçuklar, yağ açısından zengin ve besleyici olmalarının yanı sıra, çürüyen etlerdeki proteinleri daha sindirilebilir hale getirerek Neanderthal'lere önemli bir besin desteği sağlamış olabilir.
Bu yeni araştırmalar, Neanderthal'lerin sadece avcı değil, aynı zamanda çevrelerindeki kaynakları ustaca kullanan, daha çeşitli bir diyete sahip canlılar olduğunu gösteriyor. Bu durum, Kutup kaşifi Knud Rasmussen'in 1931'deki gözlemlerinde İnuit halkının bozulmuş etleri ve içindeki kurtçukları büyük bir iştahla tükettiğini anlatmasıyla da destekleniyor. Günümüzde bile Sardinya'nın geleneksel peyniri Casu Marzu'nun canlı kurtçuklar içermesi, beslenme alışkanlıklarının kültürel olarak öğrenilebildiğini ve farklı toplumlarda kabul görebildiğini ortaya koyuyor. Bu keşifler, Neanderthal'lerin hayatta kalma stratejileri ve beslenme adaptasyonları hakkında daha kapsamlı bir anlayış sunarak, insan evrimi ve atalarımızın beslenme alışkanlıkları konusundaki bilgilerimizi zenginleştirmeye devam ediyor.