Kaliforniya Üniversitesi, Riverside'dan araştırmacılar, evrenin gizemli bileşenlerinden karanlık maddeye dair anlayışımızı genişletebilecek çığır açıcı bir teori ortaya attı. Çalışma, karanlık madde parçacıklarının gezegenlerin çekirdeklerinde birikerek iç kara delikler oluşturabileceğini öne sürüyor. Bu, karanlık maddeyi incelemek için yeni ve potansiyel olarak gözlemlenebilir bir yol sunuyor.
Mehrdad Phoroutan-Mehr liderliğindeki ekip, süper ağır ve yok olmayan karanlık madde parçacıklarının gezegenlerin içine girerek enerji kaybettiği ve çekirdeklerinde toplandığı bir senaryo üzerinde duruyor. Bu birikim kritik bir kütleye ulaştığında, çekimsel bir çöküş meydana gelerek bir kara delik oluşumunu tetikleyebilir. Oluşan kara deliğin kaderi, kütlesine bağlı olarak değişiyor; daha büyük kütleli bir kara delik gezegeni içten tüketebilirken, daha az kütleli olanı ise gezegeni önemli ölçüde etkilemeden Hawking radyasyonu yoluyla buharlaşabilir.
Bu teorik çerçeve, özellikle galaksimizin merkezine yakın bölgelerde yoğunlaşan karanlık madde açısından, gaz devleri gibi büyük gezegenler için geçerli olabilir. Araştırmacılar, bu tür kara deliklerin oluşumunun gözlemlenebilir zaman dilimlerinde gerçekleşebileceğini ve hatta bir gezegenin ömrü boyunca birden fazla kara delik oluşumuna yol açabileceğini belirtiyorlar. Mevcut exoplanet gözlemleri, bu tür süper ağır karanlık madde parçacıklarını tespit etmek için kullanılabilir.
Çalışma, karanlık maddenin doğasını anlamak için geleneksel laboratuvar deneyleri ve galaktik ölçekteki gözlemlere dayanan yaklaşımlara yenilikçi bir boyut katıyor. Exoplanetleri doğal laboratuvarlar olarak kullanma potansiyeli ortaya konuyor. Mehrdad Phoroutan-Mehr, "Eğer gezegen kütlesinde bir kara delik keşfedersek, bu çalışmamızın tezini destekler ve gezegen boyutunda kara deliklerin yalnızca evrenin erken dönemlerinde oluşabileceği yönündeki yaygın teorilere bir alternatif sunar" dedi.
Bu teorinin pratik uygulamaları, gelecekteki teleskop ve uzay görevlerinin bu tür fenomenleri tespit etme yeteneğine bağlı. Mevcut enstrümanlar henüz bu sinyalleri algılamak için yeterince hassas olmasa da, yeni nesil gözlemevleri bu gizemli maddeyi anlamamızda önemli bir rol oynayabilir. Ayrıca, gözlemlenen exoplanet sistemlerinde gezegen boyutunda kara deliklerin bulunmaması, bazı karanlık madde modellerini dışlarken diğerlerini iyileştirebilir.