Odkrycie wraku portugalskiego okrętu wojennego "Nossa Senhora de Cabo", który zatonął w 1721 roku po ataku piratów, stanowi fascynujący wgląd w burzliwe czasy Złotej Ery Piractwa. Znaleziony u wybrzeży Madagaskaru, w pobliżu wyspy Nosy Boraha, która w tamtym okresie była znanym schronieniem piratów, wrak ten okazał się prawdziwym skarbem. Kryje on bogactwa złota, srebra i drogocennych kamieni, których szacunkowa wartość przekracza 138 milionów dolarów.
To odkrycie, będące kulminacją ponad dwóch dekad pracy międzynarodowego zespołu archeologów morskich z Center for Historic Shipwreck Preservation, kierowanego przez Brandona Clifforda i Marka Agostiniego, rzuca nowe światło na historię żeglugi, handlu i bezwzględności tamtych czasów. "Nossa Senhora de Cabo", ważący około 700 ton, wyruszył w swoją ostatnią podróż z Goan w Indiach do Lizbony na początku 1721 roku. Statek, pierwotnie holenderski okręt wojenny przebudowany na statek handlowy, wiózł nie tylko cenne ładunki, ale także ważne osobistości – ustępującego portugalskiego wicekróla i arcybiskupa Goan.
Jednakże, 8 kwietnia 1721 roku, w pobliżu wyspy Reunion, statek został zaatakowany przez flotę piratów pod dowództwem słynnego Oliviera Levasseura, znanego jako La Buse (Błędny Sokół), oraz jego wspólnika Johna Taylora. Okręt był już osłabiony przez sztorm, który zmusił załogę do zrzucenia części dział, co uczyniło go łatwym celem dla piratów. Levasseur, postać budząca postrach w regionie, znany ze swojej szybkości i bezwzględności, zdołał przejąć kontrolę nad statkiem, który następnie został przetransportowany w pobliże Nosy Boraha, aby podzielić się łupami.
Ładunek "Nossa Senhora de Cabo" był imponujący: sztaby złota i srebra, monety, jedwabie oraz bogactwo kamieni szlachetnych, w tym 110 diamentów, 250 szmaragdów, 20 rubinów i 20 szafirów. Wśród odzyskanych artefaktów, liczących ponad 3300 sztuk, znalazły się również przedmioty o głębokim znaczeniu religijnym, takie jak porcelana z Chin, rzeźby religijne z Goan, fragmenty krzyży, a także unikatowa tabliczka z kości słoniowej z wygrawerowanymi złotymi literami "INRI". Te znaleziska potwierdzają historyczne opisy statku i jego ładunku, a także świadczą o jego powiązaniach z portugalskimi szlakami handlowymi i wpływach kulturowych epoki.
Choć wicekról został uwolniony za okup, los arcybiskupa i około 200 osób z załogi oraz niewolników z Mozambiku pozostaje nieznany, co stanowi ponure przypomnienie o ludzkiej cenie pirackich najazdów. Odkrycie wraku i jego zawartości to nie tylko triumf archeologii, ale także okazja do refleksji nad złożonością historii i ludzkich losów. Każdy odzyskany artefakt jest świadectwem ludzkiego wysiłku, odwagi i niebezpieczeństw, które towarzyszyły podróżom morskim.