Nieuw onderzoek legt verband tussen schildklieraandoeningen en darmmicrobioom
Recent onderzoek heeft een significante connectie blootgelegd tussen schildklierdisfunctie en de gezondheid van het darmstelsel. De bevindingen suggereren dat het verbeteren van de darmgezondheid een gunstig effect kan hebben op de behandeling van schildklieraandoeningen.
Resultaten die gepresenteerd werden op de jaarlijkse bijeenkomst van de Endocrine Society, ENDO 2025, en een studie gepubliceerd in het Journal of Translational Medicine in 2025, wijzen op deze relatie. Uit de onderzoeken blijkt dat mensen met hypothyreoïdie, en met name degenen met de ziekte van Hashimoto, een hoger risico lopen op bacteriële overgroei in de dunne darm (SIBO). Behandeling met schildklierhormonen, zoals levothyroxine, lijkt dit risico te verminderen.
Een studie in het Journal of Translational Medicine onderzocht de moleculaire verbanden tussen het darmmicrobioom en het gastheer-transcriptoom bij Hashimoto's thyroiditis, waarbij veranderingen in de darmmicrobiota en immuungerelateerde paden werden onthuld. Deze bevindingen suggereren een heroverweging van de huidige behandelmethoden van schildklieraandoeningen. Er wordt nu meer gekeken naar een geïntegreerde aanpak die rekening houdt met de onderlinge verbinding tussen verschillende systemen in het lichaam.
Traditioneel werden schildklierproblemen en darmgezondheid afzonderlijk behandeld, maar nieuw onderzoek toont aan dat dit mogelijk niet de meest effectieve aanpak is. De staat van het darmmicrobioom kan de opname van medicijnen, waaronder levothyroxine, beïnvloeden. Onderzoek suggereert dat bepaalde bacteriën in de darmen de omzetting van T4 (inactieve vorm van het hormoon) in T3 (actieve vorm) kunnen beïnvloeden, wat de effectiviteit van de behandeling kan beïnvloeden.
Het opnemen van probiotica en prebiotica in het dieet kan een nuttige aanvulling zijn op de traditionele behandeling, waardoor een betere opname van medicijnen en een verbetering van de algehele gezondheid worden bevorderd. Uiteindelijk kan een geïntegreerde aanpak, die rekening houdt met de relatie tussen de schildklier en de darmen, leiden tot een effectievere en gepersonaliseerde behandeling van schildklieraandoeningen.